Gezondheidszorg in Tanzania

Nadat we in het begin van de week  vol aan de slag zijn gegaan, begon de dag vandaag aanvankelijk wat slapjes. Enkele patienten waren niet komen opdagen of hadden het verschuldigde bedrag aan het ziekenhuis nog niet betaald en konden dus nog niet worden opgenomen. Ook het OK-programma voor de komende dagen is nog geenszins gevuld. Deze situatie kenden wij, en met name Erik, nog niet, reden genoeg om eens te informeren hoe dat kan.
Van Marie Jose en enkele anderen kregen wij enkele verklaringen voor het feit dat de toestroom naar het Sengerema Hospital minder groot is momenteel dan voorheen.
De eerste verklaring wordt gevonden in het feit dat de oogsttijd nog moet beginnen. In deze periode, de tijd voordat men geoogst heeft en zijn oogst kan verkopen, hebben veel mensen te weinig geld om een ziekenhuisopname te betalen.
Daarbij komt, dat tot voor kort het ziekenhuis dermate weinig middelen had dat men er vaak niet geholpen kon worden. Dit kan de reputatie van het ziekenhuis in de regio hebben geschaad en bij de bevolking de indruk hebben gewekt dat men voor een behandeling niet (meer) een beroep kon doen op het ziekenhuis.
Last but not least: de overheid heeft verordend dat in het kader van het gezondheidsbeleid iedereen onder de  5 jaar, alle ouderen boven de 60 jaar en alle zwangere vrouwen gratis gezondheidszorg moeten krijgen in de ziekenhuizen. Helaas heeft de regering verzuimd om de daarbij behorende subsidiering van de ziekenhuizen om de zorg van deze bevolkingsgroepente bekostigen, te regelen. Ziekenhuizen zien zich daardoor geconfronteerd met grote patientengroepen waarover zij geen vergoeding ontvangen. Daardoor zijn de prijzen van de behandelingen van de resterende patientengroepen gestegen. Er is geen algemeen gezondheidsverzekeringstelsel, dus mensen moeten hun zorg zelf betalen. Bij stijging van de prijzen wordt dit voor veel mensen problematisch. (Om een indruk te geven: een operatie inclusief opname en verpleegkundige zorg kost omgerekend ongeveer 30 tot 50 euro(!)).
Al met al lijkt de toestroom van patienten naar het ziekenhuis daardoor minder groot dan voorheen (komt dit bekend voor....?!). Mensen zijn minder goed in staat de kosten voor hun gezondheidszorg op te brengen en gaan daardoor pas (veel) later naar de dokter of het ziekenhuis. Voor wie nog steeds vindt dat hij teveel betaalt aan gezondheidszorgpremies: bedenk dat de toegankelijkheid en de betaalbaarheid van de zorg in grote delen van de wereld niet beter is geregeld dan hier in Tanzania.

Desondanks hebben we toch de dag weer volgemaakt. aan het eind van de dag hebben we een jonge vrouw behandeld met brandwonden. Enige tijd geleden al is zij betrokken geweest bij een ontploffing van een gastoestel. Daarbij heeft zij ernstige brandwonden van met name haar hals, borst en beide handen opgelopen. Als gevolg van het laatste mist zij aan beide handen enkele vingers. Ten gevolge van de brandwonden in de hals en op de borst, welke inmiddels hebben geleid tot ernstige littekenvorming in het verbrandingsgebied, kan zij haar hoofd niet meer opheffen en trekt de onderlip omlaag zodat zij haar mond nauwelijks kan sluiten. Tragische bijkomstigheid is dat zij door haar man en familie is verlaten vanwege haar ernstige verminkingen en nu alleen de zorg moet opbrengen voor haar kindje van enkele maanden oud.
Wij hebben de littekens in het hals gebied "weggeschaaft"  zodat de huid weer dunner en soepeler wordt en daarop een huidtransplantaat aangelegd. Zij kan nu haar hoofd weer rechtop houden en ook haar onderlip wat beter bewegen. Er zullen zeker nog enkele operaties moeten volgen om de rest van de brandwonden en de gevolgen daarvan te behandelen. Het is echter de vraag wie dat gaat doen en wanneer?

Vanavond heeft Nelia heerlijke spaghetti voor ons klaargemaakt. De maaltijd hebben we zoals gebruikelijk bij kaarslicht genuttigd, aangezien de stroom weer was uitgevallen.
Morgen gaan we het weekend in: eerst naar Mwanza, naar hotel Ryan's Bay, vervolgens op zaterdagochtend op naar de Serengeti! Ik hoop jullie weer te kunnen verblijden met mooie foto's van dit prachtige natuurpark, dat de afmetingen heeft van Nederland en Belgie samen.

Ik weet niet zeker of ik vanuit de Serengeti in staat zal zijn een weblog op te sturen. In dat geval zal deze blog volgende week weer vervolg worden.

Baadai!

P.S.: Henrike vult deze keer weer aan met haar eigen blog, zie onderstaand

Henrike , 17 april

Daar is ze weer,

Vanmorgen in m’n uppie naar de kerk gewandeld en heerlijk op een steen geluisterd naar het koor, prachtig en zo rustgevend (en dat begint al om 6 uur). De deuren stonden open en ik kon volop meegenieten.

Na het ontbijtje (toast met ei) aan de slag op de OK. Zo langzamerhand begin ik het een beetje te begrijpen hoe alles werkt. Het verbaast me hoe ze alle instrumenten met een nagelborsteltje (ja Anja, een nieuwe van de Hema) schoonmaken en weer in no time alles in een groene doek wikkelen en steriliseren.  Elisabeth doet dit al zingend! Met  Shelembi is het net als thuis, “ruzie” maken wie de volgende OK mag “innen”. Shelembi is een prachtige donkere vent met het gele zonnebloemen mutsje op (thanks Monique). Ik had toch een dobbelsteen mee moeten nemen.

Met Ton  vandaag een buikoperatie gedaan, met Erik een klompvoetcorrectie en met Marie-José een thiersch plastiek bij een kindje na brandwonden. Zeer afwisselend vandaag.

 

18 april

Sorry na de whisky vielen m’n ogen gisteren dicht, niet meer aan het vervolg van dit blog toe gekomen

Inmiddels is er alweer een nieuwe dag voorbij, we hebben net genoten van een heerlijk bord spagetti van Nelia, mmmmm ! Smaakt extra lekker na een lunch van 2 koekjes en een glaasje water. Nu zitten we gezellig bij elkaar met kaarslicht de prachtige foto’s van Rene te bewonderen met geweldige muziek op de phone, iedereen zingt of neuriet mee.

Waar ik me toch over blijf verbazen op de OK:

-          Zo sta je met 10 man op de OK en tel later zie je niemand meer

-          Het scherpe lepelset heet scoop set

-          Sets waar alleen maar hetzelfde opzit, bv setje met 5 bone nibbler, of 10 osteotomen

-          Overal liggen telefoontjes aan een oplader met heerlijke afrikaanse/amerikaanse muziek

-          Desinfecteren doe je met spiritus

-          Een klem in een kokertje is de verbinding tussen steriel en onsteriel

-          Hiermee pak je gazen uit een grote gazen ton of 1 instrument uit een bone nibbler setje

-          Kapot geslagen ampullen blijven gewoon liggen

-          Armen van de patiënt liggen niet op een armplankje maar “hangen “gewoon naast de tafel

-          Diathermie snoer wordt ingepakt in een katoenen hoesje en afgebonden met een touwtje uit een spiritusbak

-          De plaat wordt ….tig keer gebruikt en het lampje springt gewoon op groen

-          Instrumenten worden schoongemaakt met een nagelborsteltje

-          Vliegenmepper ligt gewoon op de OK

-          Aan het eind van de dag puilt de ton voor de vuile was echt uit z’n voegen

-          Schoonmaken doe je niet na de OK, maar pas de volgende morgen

-          Straaltjes zweet voel je over je rug naar beneden lopen, maar staat de airco aan dan bevries je zowat

-          Kindjes geven geen kik

-          Ik blijf opruimen, maar in no time is het weer een chaos

-          De mensen zijn super aardig !!!

-          Shelembi blijft mijn favoriet, Isiah de knapste.

 

Zo kan ik nog wel even doorgaan, maar ik ben aan de beurt om te douchen. Tjee nog 1 dag en dan zit de eerste week er al weer op! Bahati mbaya

Everybody till next time, liefs Henrike