We zijn inmiddels een aantal dagen met elkaar op reis en trekken
zo ongeveer dag en nacht met elkaar op.
Thuis lijkt het een soort van vervangend-gezinsleven; we eten samen, drinken
samen, verhalen en ervaringen worden uitgewisseld en iedereen heeft daarin
zijn/haar eigen rol.
Erik is min of meer onze gastheer, degene die de omgeving, de taal en de mensen kent en ons
daarin wil introduceren. Hij lijkt ook iedereen te kennen en vooral: iedereen
lijkt ook hem te (her)kennen.
René fungeert als de gezinsmanager, hij beheert de
pot, zorgt voor de boodschappen en springt bij waar nodig. In deze rol heeft hij ook de meeste
vrijheid om het leven van alledag in een Tanzaniaans ziekenhuis te observeren
en dit vast te leggen met de fotocamera. Gisteren heeft hij zijn leven in de
waagschaal gelegd door na boodschappen gedaan te hebben in Sengerema, zich
thuis te laten brengen achterop een motorfiets-taxi, beladen met tassen.
Henrike en Nicole staan in de groep inmiddels bekend als
Jut en Jul. Zij delen een kamer en lijken zo ongeveer onafscheidelijk van
elkaar. Daarbij hebben ze samen de grootste lol en produceren ook het meeste
geluid in ons tijdelijk gezin. Terwijl ik dit schrijf zijn ze in de badkamer
aan het douchen en klinkt de ene na de andere schaterlach door het huis. Onbevangen
beleven ze de ene na de andere nieuwe ervaring in het ziekenhuis, welke ze dan
weer enthousiast delen met de rest.
En dan Laura en Niek: de twee jonge dokters, die de ambitie
hebben hier een leven op te bouwen en zeer betrokken zijn bij het ziekenhuis. Zij
zijn samen met enkele anderen de motor achter de stichting Vrienden van
Sengerema, die met gedoneerd geld projecten binnen het ziekenhuis financiert.
En ikzelf? Ik ben vooral blij weer terug te zijn op deze plek met goede herinneringen, bekenden van hier weer te zien en mij wederom te verbazen over een wereld die zo anders is dan de onze.
En ikzelf? Ik ben vooral blij weer terug te zijn op deze plek met goede herinneringen, bekenden van hier weer te zien en mij wederom te verbazen over een wereld die zo anders is dan de onze.
Er wordt prima voor ons gezorgd door Faidha, zij heeft de
eerste dagen voor ons gekookt en onze kleren gewassen. Vanaf morgen zal Nelia het
huishouden overnemen, vandaag kwam ze ons al even begroeten.
Nog even een kleine weergave van de badkamerfaciliteiten bij
ons in huis: Dagelijks wordt er uiteraard gedoucht. De badkamer kent echter
geen warm-watervoorziening. De douchebeurt begint daarom met het koken van water
in een fluitketel; dan met de ketel naar de badkamer en het hete water mengen
met koud water in een plastic teil; vervolgens in hurkzit in de badkuip en met
een litermaat jezelf overgieten met het warme water. Het hele ritueel duurt
inclusief inzepen nog geen 5 minuten en kost hooguit 10 liter water. Zeer
milieuvriendelijk en tijd-efficiënt dus!
